بررسی ۶ مدل بزرگ تجاری برای راه اندازی کسب و کار(بخش اول)

افراد معمولا در بحث راه اندازی کسب و کار حول واژه ی مدل کسب و کار می چرخند.

اما مدل کسب و کار چیست؟

کدام مدل بهتر کار می کند و چرا؟ چگونه شما در می یابید هنگام راه اندازی کسب و کار، کدام مدل صحیح تر است؟

مدل کسب و کار توضیح می دهد کدام مشتری از راه اندازی کسب و کار شما متضرر می شود، چرا راه حل شما بهتر از راه حل رقبایتان عمل می کند و چگونه شرکتی بزرگ می تواند بین مشتریان مشتاق به پرداخت و هزینه ها حرکت کند.

اخیرا من سه ساعت زمان با برخی ارباب رجوع ها خصوصا ارباب رجوع هایی از Beijing صرف کردم و در مورد سه سوال بحث کردیم: من برخی از مدل کسب و کار و فواید مالی هر کدام را معرفی کردم.

پس از اشتراک گذاری ایده ی تابلوی مدل کسب و کار، که از سوی الکساندر اوستروالدر به منظور کمک به کارافرینان در طراحی مدل کسب و کار بسط یافت، من یک ساعت در اختیار هیئت رئیسه ی چینی قرار دادم تا ایده ی تجاری جدیدی را طراحی کنند. (ما از ابزار کنشور استفاده نکردیم، آنها انتخاب های خود را بر روی تخته ی سفیدی نوستند و رتبه را به زبان چینی تعیین کردند. با کمک مترجم، من سوالاتی را پرسیدم.)

آنها این کار را با مهارت بالا انجام دادند، دو ایده ایی را مطرح کردند که آشکارا از این سه ازمون عبور کردند.

شش مدل از جالب ترین مدل های تجاری که من معرفی کردم، را به سرعت بررسی کردند که برخی از آن مدل ها منبع الهام آنها قرار گرفتند.

1. معکوس نگه داشتن مزایده. در مزایده ی معکوس، خریداران حساس به قیمت، قیمت خود را قیمت را اعلام می کنند. اگر فروشنده قیمت را بپذیرد، خریداران باید متعد به شروط فروشنده شوند.

این خدمتی است که Priceline به بدترین شکل ارائه می دهد، مسافران حساس به قیمت از تسهیلات کمترین قیمت برای اجاره ی اتومبیل و بیلط های هواپیما منصرف می شوند.

Priceline سود می کند چرا که خیل عظیمی از مشتریان احساس می کنند آنها با پیشنهادی که دادند، برنده شدند، آنها بالاترین قیمت را در مزایده پیشنهاد می دهند که برای عرضه کنندگان Priceline این قیمت بسیار پایین می باشد.

آمار های مالی Priceline بزرگی این مدل کسب و کار را نشان می دهند: ۲۲ درصد رشد در درامد، ۵۰ درصد رشد سود، و ۴۶ درصد افزایش در قیمت سهام به طور متوسط در دهه ی اخیر حاصل شده اند. درامد Priceline به ازای هر کارمند (۹٫۵۰۰ کارمند) حدود ۷۱۶٫۰۰۰ دلار می باشد و این میزان شش برابر درامد متوسط صنعت می باشد.

2. هماهنگ کردن تجمع تقاضا. کلیه ی فروشندگان و خریداران برای برخی کالا ها در مکان مجازی مشابهی تجمع می کنند. این به فروشندگان بیشترین تعداد خریداران را نشان می دهد و برعکس. البته ایده ایی پشت خرید الکترونیکی وجود دارد، و این موثر واقع می شود چرا که خریداران و فروشندگان به یکدیگر میزان های بسیار محکمی ارائه می دهند و استفاده از PayPal سطحی از امنیت برای چیز هایی را می دهد که کار نمی کنند.

نتایج مالی برای خرید الکترونیکی نشان می دهند که این مدل کار می کند اما به سختی پیشرفت می کند. به طور متوسط در طول دهه ی اخیر، درامد شرکت ۱۷ درصد، سود شرکت ۱۴ درصد، و قیمت سهام بیش از ۵ درصد افزایش یافت. درامد شرکت به ازای هر کارمند (۳۳٫۵۰۰ کارمند در مجموع) حدود ۴۷۹٫۰۰۰ دلار بود این یعنی ۴۰ درصد بیش از متوسط خرده فروشی صنعت.

3. قطع قیمت ها به منظور کسب سهمی از صنعت و سود. هدف، کسب سهم بالایی از بازار و فروش محصول با کمترین قیمت به همراه تحویل سریغ و ارائه ی خدمات مهم می باشد. همانطور که شرکت رشد کرد، محصول توسعه یافت، در مورد میزان تخفیف با عرضه کنندگان مذاکره شد، در فناوری سرمایه گذاری شد سرعت زمان پاسخگویی به مشتری افزایش یابد و فعالیت های ناکارامد قطع شوند. سپس کمترین قیمت ها به مشتری به شکل قیمت های پایین تر ارائه شدند.

این مدل کسب و کار آمازون می باشد که به شرکت امکان رشد ۲۷ درصدی در سال را داد و در طول دهه ی گذشته بالغ بر ۷۴ میلیارد دلار رشد را تجربه کرد و سهام آن به طور متوسط سالیانه ۲۲ درصد افزایش یافت. درحالی که درامد آمازون به ازاری هر ۱۱۷٫۳۰۰ کارمند، حدود ۶۳۴٫۰۰۰ دلار می باشد، حاشیه ی سود حالص آن کمتر از ۰٫۳۷ درصد می باشد.

مدل کسب و کار آمازون

ادامه دارد …